In september 2006 hebben de medewerkers (de paarden en pony’s) van manege Stal de Eik bedacht, dat het leuk zou zijn om jullie door een dagboek op de hoogte te houden van wat hier dagelijks zoal gebeurt. Voor diegenen die nu pas voor het eerst dit dagboek gaan lezen is het handig om eerst het volgende stukje te lezen, omdat je dan weet wie er hier allemaal rondlopen en in welke functie.

Sandra en Ingrid zijn de eigenaren. Sandra, haar man Remco en zoon Bart wonen in het ene stuk van de boerderij en Ingrid, haar moeder woont in het andere gedeelte met haar man Theo. Verder zijn er Margriet, Lisa, Kira, Arjen, Ingrid en Janet. Er is er altijd wel één op het terrein aanwezig. Zij doen alle werkjes die hier gedaan moeten worden van het uitmesten van de stallen, het geven van de rijlessen (gediplomeerd uiteraard) en het rijden van de paarden die hier in training staan. Ditzelfde geldt natuurlijk ook voor Sandra en Ingrid.  Verder is er meestal wel een stagiaire en loopt er op de manege een hond (Lisa)

Wij, de paarden en pony’s van Stal de Eik, hopen iedereen die hier niet dagelijks komt, of kan komen, op de hoogte te kunnen houden van onze belevenissen en gebeurtenissen op dit leuke bedrijf.

Zondag 19 maart 2023

Hele ochtend zon, later bewolkt, maar nog steeds prima weer. Wel 18 graden in de zon.
Deze week was er weer een spoedcursusmens en ja hoor, ook zij mocht vandaag als afsluiting van een heel leerzame week een buitenrit maken met Coen en Snow.
Ik baalde wel een beetje, dat ik niet mee mocht. Ze dachten natuurlijk, dat ik te vrolijk zou zijn, maar ik had echt wel rekening gehouden met de situatie. Nou ja, volgende keer beter.
De week is weer om en ik geef de pen aan Noa.

Zaterdag 18 maart 2023

De hele dag droog, maar als extra cadeautje later in de middag een gigantische regenbui, die voordat je met je ogen kon knipperen het hele ,eerst droge, plein onder water zette. “Goed voor het grondwater” hoorde ik iemand zeggen en die had gelijk. “Wat een snertweer,” zei een ander. En die had ook gelijk. Het is tenslotte maar net hoe je tegen dingen aan kijkt.
Ik hoorde ,dat onze Sjors gisterenavond toen iedereen weg was ,een mooie stunt had uitgehaald. Hij had net zo lang aan de sluiting van zijn box gepeuterd totdat de boel los schoot en hij zo naar buiten kon stappen. Maar hij had een beetje pech. Het mens van Piet komt geregeld meteen van haar werk nog even kijken en stapte dus precies op het moment, dat Sjors aan een verkenningstocht was begonnen , de stal in. En helaas. Hij probeerde nog wel te ontsnappen in een paddock, maar donker of niet. Ze hadden hem zo weer te pakken. Hij baalde. Zoveel moeite voor niets.
Vandaag heeft dus het mens van Jack , die toevallig in de buurt was , bijgelicht door het voermens , de sluiting weer gerepareerd. 1-0 voor de mensen dus.

Vrijdag 17 maart 2023

Wisselend bewolkt en nog steeds tamelijk warm voor de tijd van het jaar.
Cas is inmiddels weer terug na een nachtje te zijn weggeweest en is heel blij om weer thuis te zijn. Of hij nu wel of niet dat cushingding heeft is nog niet bekend. Dat horen ze pas later. Ik ben benieuwd.

Donderdag 16 maart 2023

Licht bewolkt en 16 graden.
Cas is vandaag naar het dierenartsmens vertrokken. Ze willen daar uitvogelen of hij ergens last van heeft. Ze noemen het cushing en je schijnt er krulletjes van te krijgen.

Woensdag 15 maart 2023

Hele dag zon en weinig wind.
Het hooibrengmens dook vandaag plotseling weer op en dit keer zonder hooirolhok. Hij is een hele poos aan het prutsen geweest om de kapotte deursluiting weer te repareren. En dat is gelukt. Bedankt. Daar hoeven onze mensen dus niets meer aan te doen.

Dinsdag 14 maart 2023

’s Nachts en ’s morgens veel regen, later op de dagt weer droog.
Vanmiddag is er een nieuwe vracht hooi gebracht. Fijn, want het hooi begon op te raken Hebben is hebben en krijgen is de kunst in deze rare tijd van gebrek aan de gekste dingen. Wat minder fijn was was dat het hooibrengmens niet helemaal goed had gemikt bij het binnenrijden van de plek, waar het hooi altijd ligt, zodat de bovensluiting van een van de grote deuren er af is gevlogen. En die zit daar  niet voor niets.Werk aan de winkel dus.

Maandag 13 maart 2023

Wisselend bewolkt, meestal droog en wel 16 graden.
Hallo, daar ben ik weer. Tarius is de naam en ik woon in de nieuwe stal een na links als je binnenkomt. Naast mij wonen  Sil en Trofee en tegenover mij Tico, Valeri en Jack.
Toen ik vanmorgen in de paddock liep zag ik , dat er op sommige plekken nog wat overgebleven sneeuw lag. Er was zelfs nog een poging gedaan om erin te sleeen, maar dat was toch niet zo’n groot succes denk ik.

Zondag 12 maart 2023

Zwaar bewolkt en meestal droog . Plus 2 graden.
Gisteren hadden we dus gehoord, dat het ene mens van Unpie  voor een poos ergens ver weg in de sneeuw woont. En vandaag hoorden we vertellen, dat het andere mens van Unpie met de rest van de  familie naar een plek is vertrokken, die ze Lapland noemen. En ook dat schijnt een land te zijn waar ze tot hun nek toe in de sneeuw zitten. Je moet er maar zin in hebben.
Ondertussen kan Unpie fluiten naar de bezoekjes van en werkjes met zijn mensen en daar is hij niet blij mee. Maar ik denk, dat ze er vast wel voor hebben gezorgd, dat anderen  zullen maken , dat hij zich niet gaat vervelen.
De week is weer om en ik geef de pen aan Tarius

Zaterdag 11 maart 2023

De hele dag zon….. ! geen wind en het voelde warmer aan dan de 3 graden, die op het warmtemeterding stond, dat in de schaduw hangt.
Unpie vertelde, dat zijn mens, dat op dit moment stagemens is in Amerika , een foto had gestuurd van een paard daar, dat lekker in de sneeuw stond met  besneeuwde bergen op de achtergrond. Nou, onze Holter”berg” is bepaald niet zo hoog en ook niet besneeuwd. Maar verschil moet er zijn.

vrijdag 10 maart 2023

Vannacht voor de afwisseling belachelijk veel regen. Overdag ieder moment grote hoosbuien en tegen de avond weer natte sneeuw.
Tommy vertelde vanmorgen, dat hij het helemaal niet leuk vond in zijn box. En dat kon ik me goed voorstellen. Wat was er aan de hand ? Er was kennelijk een gaatje gekomen in de buis van zijn zelfdrinker, waaruit een stevig straaltje water gewoon zijn box in spoot. En een natte bende, dat het werd…Maar gelukkig kwam het voermens kijken waarom hij in tegenstelling met zijn gewoonte, bijna niet at . Zij zag dat straaltje en dat het precies op zijn hoofd terecht kwam zodra hij een hap hooi nam. Vandaar dus.
Maar geen nood. In zo’n geval bellen ze altijd meteen een mens, dat Rob heet. En weet je wat er dan gebeurt ??? Rob of een van zijn helpmensen komt meteen en voordat je het weet is er weer heel wat er eerst kapot was. Zoals Okkie zei is hij voor ons de 112 van de kapotte dingen. Maar wat hij daar nu weer mee bedoelt weet ik dus niet. Daar ben ik zeker te jong voor.