In september 2006 hebben de medewerkers (de paarden en pony’s) van manege Stal de Eik bedacht, dat het leuk zou zijn om jullie door een dagboek op de hoogte te houden van wat hier dagelijks zoal gebeurt. Voor diegenen die nu pas voor het eerst dit dagboek gaan lezen is het handig om eerst het volgende stukje te lezen, omdat je dan weet wie er hier allemaal rondlopen en in welke functie.

Sandra en Ingrid zijn de eigenaren. Sandra, haar man Remco en zoon Bart wonen in het ene stuk van de boerderij en Ingrid, haar moeder woont in het andere gedeelte met haar man Theo. Verder zijn er Margriet, Lisa, Kira, Arjen, Ingrid en Janet. Er is er altijd wel één op het terrein aanwezig. Zij doen alle werkjes die hier gedaan moeten worden van het uitmesten van de stallen, het geven van de rijlessen (gediplomeerd uiteraard) en het rijden van de paarden die hier in training staan. Ditzelfde geldt natuurlijk ook voor Sandra en Ingrid.  Verder is er meestal wel een stagiaire en loopt er op de manege een hond (Lisa)

Wij, de paarden en pony’s van Stal de Eik, hopen iedereen die hier niet dagelijks komt, of kan komen, op de hoogte te kunnen houden van onze belevenissen en gebeurtenissen op dit leuke bedrijf.

Vrijdag 15 maart 2024

Wisselend bewolkt, buien en veel wind. Wel zo’n 15 graden.
Vanmiddag stond er opeens het spuitmens voor de deur. En als je je nu afvraagt wie dat nu weer is kan ik je vertellen, dat dat het mens is, dat ieder jaar hier komt om ons rieten dak te besproeien met een spul, waardoor het aangroeiende mos weer wordt verwijderd. Leuk en aardig, maar dat zorgde er wel voor, dat degenen, die in de paddocks daar vlakbij stonden ,weer even naar stal moesten worden gebracht. Onze mensen waren bang, dat ze op tilt zouden gaan door het vreemde lawaai, dat het spuitding maakt .Maar geen nood. Iedereen, die in de buurt was werd even gevraagd om te helpen en zo waren de paddocks snel leeg. Vele handen maken licht werk…
Maar het was wel een dingetje, dat het onverwacht ging regenen. Dan blijft er misschien te weinig van dat spul zitten waar het zitten moet. Maar het spuitmens heeft beloofd om over zo’n 6 weken weer even te komen kijken of het nodig is om het over te doen.

Donderdag 14 maart 2024.

Licht bewolkt en wel 15 graden…
We hadden vorige week verteld, dat we steeds bezig zijn om de mensen hier bij te scholen in paardentaal en het zijn goede leerlingen. Ik kan niet anders zeggen. Vandaag vertelde Jack, dat hij toevallig ook poep in zijn waterbak had . Een piepklein drolletje, maar dat maakte het water toch erg smerig. Hij wist, dat zijn mens in aantocht was en toen hij hem zag aankomen ging hij achterstevoren in zijn box staan, zoals hij nooit staat als zijn mens er aan komt. Die begroet hij altijd enthousiast ,omdat blij is hem te zien. Maar hij stond dus op een rare plek en keek iedere keer om en dan weer in zijn waterbak. Nou, dat duurde maar even en toen keken ze samen in de waterbak en werd het probleem opgelost.

Woensdag 13 maart 2024

Wisselend bewolkt, 8 graden.
Toen ik uit mijn luik keek zag ik , dat Piet weer eens los op het plein mocht lopen van zijn mens. Zij is dan even bezig om zijn stal recht te trekken en dan is het gemakkelijk als hij er niet in staat. Hij heeft beloofd om niet aan wat dan ook in de bloembakken te komen en doet dat dan ook niet. Maar tot mijn verbazing stond hij opeens het mensenrolhok af te likken. Hoe ouder hoe gekker zeggen ze wel eens. Hij wordt tenslotte binnenkort 30 jaar en dat is best wel heel oud voor een pony.( omgerekend naar mensenleeftijd ongeveer 110 jaar ).Ik vroeg waarom hij dat deed en hij zei, dat dat niet iets is wat ze hem verboden hebben om te doen en daarom was het het proberen waard. ” Vind je dat lekker dan ? ” wilde ik natuurlijk weten. En toen zei hij, dat het eigenlijk best vies was en dat hij er dus mee op hield. Groot gelijk. Ze zullen dan dus toch een keertje naar de rolhokkenwasstraat moeten.

Dinsdag 12 maart 2024

’s Morgens een beetje regen, later droog en fris. 0 graden.
Inmiddels schijnt Bart ’s projectje, verlichting maken op het naambord, dat aan de straat staat, klaar te zijn. Ik hoorde, dat het er goed uitzag.

Maandag 11 maart 2024

Zwaar bewolkt en druilerig. Hooguit 7 graden.
Hallo, ik wordt Unpie genoemd.. Dat is een verbastering van Unbelievable. Wel een beetje rare naam, maar het goede nieuws is, dat er maar een hier is met die naam, zodat als er Unpie wordt gezegd altijd iedereen weet, dat ik wordt bedoeld. Dus niet zoals , als ze het hebben over Lisa. je niet weet of het gaat over hondje Lisa of hulpmens Lisa
Ik woon in de sterstal naast Melli en tegenover Toet en Calimero. Een prima plek met mooi uitzicht op het plein.

Zondag 10 maart 2024

Eerst veel zon, pas later bewolkt.
Het was van morgen zo’n lekker weer, dat we allemaal al visioenen kregen van lekker uren lang in de wei lopen. Maar ja. Daar staat natuurlijk nog veel te weinig gras in  en dan mogen we er nog niet in. Flauw hoor…
Maar jullie raden nooit wat ik zag toen ik over het plein liep op weg naar een paddock… Daar stonden waarachtig Arie en Snow te eten van  het beetje gras op het gazon en twee vrijwilligershulpmensen zaten er nota bene op hun gemak bij op een stoel uit de kantine. Gelukkig was het voermens  niet buiten, want die was uit haar vel gesprongen als ze het gezien had. Paarden en pony’s horen in de wei en mogen niet op het gazon , omdat ze daar gaten maken met hun hoeven. Wat kan dat nou schelen zo’n paar gaten  zou je zeggen. Maar dat is natuurlijk de mening van een paard en niet van een mens, die dat grasveldje mooi wil houden.
De week is weer om en ik geef de pen aan Unpie.

Zaterdag 9 maart 2024

Eerst veel zon, later bewolkt en ijskoude wind .
Ik zag dat Margriet aan kwam lopen met een zadel op de arm en in een onbewaakt ogenblik kwam er een harde windvlaag .Van het ene moment op het andere zag ze niks meer want een deel van het sjabrak versperde alle uitzicht. Maar gelukkig is ze niet gevallen

Vrijdag 8 maart 2024

Hele dag zon, weinig wind.
Buurman Tommie heeft vandaag onze mensen weer een beetje paardentaal bijgeleerd . Hij had per ongeluk in zijn waterbak gepoept en had dorst. Maar dat water was vies en ander water was er niet. Maar Tommie had al snel een oplossing bedacht. Zodra er iemand in de buurt kwam stak hij zijn hoofd in het gangpad en begon met zijn lippen te klapperen. En echt niet zachtjes…Eerst liepen ere een paar rijmensen langs en een zei ” wat kan Tommie hard met zijn lippen klapperen…en liep gewoon door. Maar toen passeerde er gelukkig een van de hulpmensen. En die had meteen door, dat er iets niet pluis was, ging op onderzoek uit en ja hoor. De poep werd ontdekt, de bak werd schoongemaakt en Tommie kon opgelucht weer drinken.
Wij paarden kunnen nu een keer niet praten. Maar we kunnen het wel laten merken als we een probleem hebben , dat we zelf niet kunnen oplossen. Het is dan wel heel fijn als dat dan ook begrepen wordt door de mensen. Maar onze mensen, de hulpmensen en ook de vrijwilligershulpmensen zijn inmiddels gelukkig redelijk gevorderd in paardentaal.

Donderdag 7 maart 2024

Overdag vaak zon, ’s nachts beetje vorst.
Hans had vandaag een klusje , dat ongeveer 1 keer per jaar langs komt. En dat is  nieuwe tandjes zetten aan het sleepding , waarmee iedere dag de bodem van de binnenbak ( en soms ook de buitenbak ) wordt losgemaakt en gelijk getrokken. We hebben namelijk nog steeds een bodem van gewoon zand in plaats van een mengsel met kustmatig spul , dat veert als je erop loopt. Dat willen ze hier niet hebben , omdat ze denken dat dan de pezen in onze benen zo verwend worden, dat ze bij het minste geringste struikeltje ( vooral op ongelijk terrein, zoals op buitenrit )  geblesseerd raken. Het is wel een beetje extra werk, maar daar hebben ze hier voor gekozen en tot nu toe werkt

Woensdag 6 maart 2024

Hele dag zon , weinig wind en 14 graden.
Ik liep lekker buiten in een paddock en opeens was er grote trammelant. Ik ging natuurlijk gauw kijken wat er aan de  hand was. Ik zag Arie als een gek door de springwei scheuren met een hard blaffende hond achter hem aan. Als dat maar goed gaat dacht ik natuurlijk. Gelukkig had Sandra ook gezien wat er aan de hand was en die is met een noodgang de wei in gerend en heeft kans gezien om Arie te pakken te krijgen voordat zij ergens door de omheining zou vliegen met alle gevolgen van dien.
Een van de veulens van de buurman, die met hun moeders in een weiland ernaast liepen , had minder geluk. De hond is ook daarnaartoe gerend en heeft de kudde opgejaagd. Het veulen is onderuit gegaan en volgens mij is het behoorlijk gewond geraakt. Ik zag tenminste Sandra met buurman en veulen langs komen en het diertje bij ons op stal zetten. Inmiddels is het dierenartsmens geweest en heeft het dier zo goed mogelijk behandeld. Maar het is niet zeker of het nog goed komt. Laten we het hopen.