Het Dagboek

Windstil en zonnig. Minstens 15 graden.
Sjonie had vanmorgen het hoogste woord.Of wij wel hadden gezien, dat er een foto van haar in de krant stond.Natuurlijk hadden we dat niet gezien, want we kunnen best wel veel, maar de krant lezen is daar niet bij.Ze vertelde dan dus maar, dat er laatst een schrijfmens van een krant was geweest om naar haar te kijken en foto's te maken.

En weten jullie waarom ? Omdat haar mensen haar te koop hadden gezet in een advertentie met daarbij de boodschap, dat ze haar terug wilden kopen als ze aan pensioen toe was.Is dat leuk of is dat leuk ? ! Nou, dat vond die krant ook, want het komt bijna nooit voor, dat aan een paard zo'n goede pensioenvoorziening wordt geboden. Daarom hebben ze een verhaaltje geplaatst over haar en over wat ze allemaal al kan en nog wil doen.Ze is namelijk nog lang niet aan pensioen toe en wil graag nog heel veel wedstrijden winnen, samen met een leuk rijmens. Haar eigen mensen hebben  namelijk een paar jonge paarden en ze vinden, dat die nu eerlijk aan de beurt zijn om met hen naar wedstrijden te gaan. Dat kan ze dan ook wel weer begrijpen. Ze hoopt dus, dat er gauw een nieuw mens voor haar wordt gevonden.Als iemand van jullie zo iemand weet moet je dat dan maar gauw doorgeven.Alvast bedankt.
                   

Bewolkt, droog en windstil.
Inmiddels is er weer een nieuw paard gearriveerd, dat bij ons komt wonen.Ze heet Juicy en is niet helemaal onbekend. Tijdens de ponykampen stond ze hier ook, omdat haar verzorgmens een van de kampleidmensen was.Nu komt ze hier echt wonen en is in de box gezet, waar eerst Sil stond.Onze mensen waren trouwens toch al van plan om Sil te verplaatsen, want ze hadden inmiddels begrepen, dat Sil meer privacy wilde. Ze stond tussen Nicky en Pride met alleen maar tralies tussen hen in. Ze vond het nodig om geregeld ( ook 's nachts) zonder aanwijsbare reden tegen de deur te schoppen, maar dat was in de hoop haar probleem onder de aandacht te brengen, had ze ons verteld. Gelukkig kennen onze mensen ons paarden langer dan vandaag en is het kwartje gevallen. Ze woont nu aan de overkant tussen Sydney en de spuitstal, maar met dichte muren ertussen. Natuurlijk wel met overdag een open bovendeur van de box. En ja hoor...Ze vind het daar veel fijner wonen zegt ze en we horen haar niet meer schoppen om niks.Alweer opgelost en iedereen blij !

Bewolkt en saai somber weer.
Hallo. Ik heet Igor en woon meestal in de nieuwe stal in de laatste box rechts. Ik zeg meestal, omdat ik nogal eens verhuis als er tijdelijke gasten komen. Dat heb je nu een keer als je een gemakkelijk karakter hebt en je overal gauw thuis voelt (ahum...) Maar ze zetten me gelukkig wel altijd weer terug in mijn eigen stal, waar ik een heel fraai uitzicht heb op alles en iedereen ,die aankomt en vertrekt. Op het ogenblik heb ik zelfs extra goed uitzicht, omdat hulpkinderen zaterdag al onze ruiten hebben schoongemaakt. Goed werk hoor ! We zijn er blij mee.

De hele dag stralende zon en helemaal geen wind.De mensen liepen zelfs zonder jas buiten.
Gisterenavond laat zijn Remco, Sandra en Bartje weer thuisgekomen. Er was net laatste ronde gedaan toen hun auto het plein op reed . De vakantie zit er dus weer op en het werk wacht.
De week is weer om en ik geef de pen aan Igor

Zwaar bewolkt, droog, windstil.
Gisterenmiddag zijn Lukar, Adair, Bella , Vita en hun mensen weer vertrokken. Dat is altijd een hele volksverhuizing, maar ze hebben het al zo vaak gedaan,dat het allemaal van een leien dakje ging. Zelfs Lukar, die soms nogal eens hartnekkig weigert in zijn rolhok te stappen, werkte mee en was binnen een minuut reisvaardig. We hebben ze uitgezwaaid en ze riepen in koor "Tot ziens"dan maar weer.

Meestal droog, maar nog steeds zwaar bewolkt. Wel meer dan 14 graden en dat is heel warm voor de tijd van het jaar. Igor liep tenminste behoorlijk te puffen in zijn tamelijk dikke vacht. Ïk hoorde een van de mensen zeggen, dat ik binnenkort geschoren zal worden. Ik hoop, dat ze opschieten, want dit is niet zo prettig als je aan het werk bent."zei hij .

Nog steeds zwaar bewolkt en ook nog steeds druilerig.
Vanmorgen schrokken we ons een hoedje. Kwam daar opeens Vita, de blinde hond van Enide en Jeroen, de hoek om en ze zag er uit als een vogelverschrikker. "Wat heb jij nu op je kop ?"vroegt Pride verbaasd."Dat is dus een soort blindengeleidestok voor blinde honden,"zei Vita."En het is speciaal voor mij ontworpen. Geen enkele hond in Nederland, wat zeg ik, waarschijnlijk in de hele wereld, heeft zo'n handig helmpje op. Met dat stangetje, dat daaraan is vastgemaakt, voor mijn neus ,loop ik nu tenminste niet meer met mijn neus overal tegenaan. Het moet nog wel een beetje wennen, maar ik geloof, dat ik er veel gemak van zal gaan hebben." Goed geregeld dus ! ! !

Zwaar bewolkt en heel druilerig.
Op ons plein blijven de plassen de laatste tijd te lang staan en er lag behoorlijk wat modder op. Eens in de zoveel tijd komt er dan een groot lawaaiding en dat schraapt alle viezigheid er weer af.

Vandaag was het weer zover.Alle troep werd op een grote stapel aan een kant van het plein gegooid en zou worden afgevoerd. Maar het boermens, dat het klusje aan het klaren was, moest ondertussen even naar huis om te eten en liet die hoop dus even liggen tot grote vreugde van Bailey. Bailey is namelijk dol op water, maar nog veel doller op sappige modder. Tot ontzetting van haar mens Mariska stoof ze vanuit de kennel regelrecht de drab in. In haar enthousiasme verloor ze tot overmaat van ramp de bal,die ze in haar bek had en dook toen met haar kop vol in de modder om dat ding weer op te vissen (wat lukte...)Het zag er zo komisch uit, dat iedereen,die het zag in een deuk lag, inclusief Mariska. Ach ja, ze zal echt wel weer een keer schoon worden. Toch ? Ooit !

's Morgens zon, 's middags wolken en 's avonds regen.
Lukar en Adair zijn al helemaal ingeburgerd. Overdag staan ze achter in het hondeweitje en ze maken iedere dag een buitenrit met hun mens. Vita en Bella hebben het ook naar hun zin. Het is heel jammer voor Vita, dat zij inmiddels blind is geworden. Ze moet nu op vreemd terrein heel goed begeleid worden anders loopt ze overal tegenaan. BB, die momenteel in de box met het raampje naar Sandra's huiskamer woont , had trouwens opgevangen, dat er voor Vita gewerkt wordt aan een soort helmpje met een beugel eraan, waardoor ze niet meer haar neus overal aan zou stoten. Binnenkort zou dat ding klaar zijn. Er schijnt nog nooit zo'n ding voor een hond gemaakt te zijn, dus iedereen is heel benieuwt hoe het er uit ziet en of het werkt.

Regenachtig. Tussendoor ook wel eens af en toe droog.
Ik ben Nicky en woon inmiddels al jaren in de nieuwe stal. Ik heb dikke pech, want mijn mens heeft behoorlijk veel last van zijn rug en kan al een hele poos niet meer rijden. Heel jammer, want ik ben dol op de lange buitenritten, die wij normaal in het weekend altijd maken.De cross hebben we ook al gemist...We baalden allebei om het hardst.Ben ik even blij, dat ik doordeweeks in de lessen mag meedoen. Blijf ik tenminste in conditie voor als mijn mens weer beter is.