Het Dagboek

Weer tropisch warm. Wel wat veel van het goede.Maar onze mensen passen zich wel aan hoor.Met de beginnertjes, die aan de longe zitten werden kleine buitenritjes aan de hand gemaakt en in de andere lessen werd kalm aan gedaan, zodat we niet buiten adem en in het zweet raakten. Als het zo warm is is het voor ons niet zo gezond om je erg in te spannen en voor de rijmensen ook niet. Dus dat kwam goed uit.

Lekker windje, de hele dag zon en warm. Meer dan 30 graden.
In de buitenbak was het best uit te houden in de schaduw van de bomen en in de wind.Alle lessen, tot laat in de avond, werden daar dan ook gegeven.
Vanmorgen vroeg is er nog een vrijwilligerhulpmens heel druk geweest om de laatste hand te leggen aan de dingen,die voor het veiligheidscertificaat tegenwoordig verplicht zijn. Er bleken nl een paar scharnieren wel een halve centimeter te ver uit te steken. Dat deden ze al 25 jaar en tot dusver is er nooit een inspecteur over gevallen en er is ook nooit een rijmens tegenaan gevallen, maar ja. regels zijn regels. Er is dus nu een rubberen band tegenaan gemaakt en nu is iedereen tevreden. Ook al weer klaar.
 

Half bewolkt en hoe later het werd des te warmer.'s Avonds was het zomaar ineens 28 graden. Weer eens wat anders. We beginnen allemaal al een beetje in het winterhaar te komen, dus we vonden dit niet zo geslaagd.
Tot overmaat van ramp kwam ook de tandartsenclub aanwaaien en bleek, dat ik weer aan de beurt was. Ik heb er een bloedhekel aan, zoals de meesten. Maar het is achteraf altijd wel heel fijn om je hele mond weer in orde te hebben. Na een jaartje zitten er toch meestal wel weer wat scherpe randjes en dat eet niet zo lekker.
 

Zwaar bewolkt, nog steeds gortdroog.
Omdat onze weilanden meer geel dan groen aan het worden waren hebben onze mensen de vele meters slang weer tevoorschijn gehaald om te kunnen sproeien. Jammer genoeg bleek , dat maar een deel van het water naar de sproeiers ging. Wel net zo veel liep met een vaart rechtstreeks in de voorste wei. Die leek dan ook al gauw meer op een moeras dan op een weiland. Gelukkig kwam er al gauw een repareermens. Die keek even geleerd naar de hele toestand, draaide wat met een tang aan een afsluitend ding en kijk....Het water ging weer de goede kant op.Je moet het maar weten.

De hele dag zo zwaarbewolkt, dat het net leek of het ieder moment kon gaan regenen, maar er is geen druppel gevallen. Het was hooguit 15 graden.
Ik ben Bill en woon al een tijd in de sterstal naast Byou en tegenover Melli en Toet.Best gezellig met deze drie dames. Ze zijn nooit om een praatje verlegen.
Vanavond hoorden we plotseling een enorm gekraak en een enorm gelach.Het bleek, dat er met vereende krachten was geprobeerd om een te laag hangende tak boven het pad naar de buitenbak af te zagen, maar dat heel onverwacht die tak afbrak en ongecontroleerd naar beneden kwam. Onze mensen konden nog net met een reuzesprong wegkomen en kregen vervolgens de slappe lach, omdat het toch wel komisch was.
  

Bewolkt, veel frisser, maar nog steeds droog. Te droog zelfs volgens de mensen.
De gasten hebben vandaag weer de hele dag over de berg gezworven. De bijbehorende menmensen vertelden later, dat ze nog nooit zo'n mooie rit hadden gemaakt. De heide bloeit volop en is erg de moeite van het bezoeken waard.. Altijd leuk om te horen, dat mensen en dieren tevreden zijn. Toch !
De week is weer om en ik geef de pen aan Bill.

Af en toe zon. 22 graden.
Gisteren waren er een paar gasten gekomen. Twee leuke Haflingers, die vertelde, dat ze met hun mensen de Holterberg gingen verkennen.Ze hadden een mooi rijtuigje bij zich en toen ze gezellig ,samen dat ding trekkend ,het erf af liepen keek onze Okkie ze jaloers na.Dit werk vindt hij namelijk ook heel leuk.

Wisselend bewolkt, meer wind en 20 graden.
Vandaag was er voor de afwisseling een vreemd werkmens. Die heeft zich zowat de hele dag bezig gehouden met het plakken van doorzichtige vellen spul op de binnenkant van onze kantineramen. Onze mensen mopperden zachtjes, dat ze nog nooit zoveel geld hadden moeten betalen voor iets waar je zo op het oog niets aan hebt en dat je nog niet ziet ook.Ook dit scheen te moeten voor het geval, dat iemand van ons b.v. de weg zou kwijtraken en dwars door een kantineraam zou lopen. Die zitten tamelijk hoog, dus dat is tamelijk onwaarschijnlijk. Maar ja, helemaal onmogelijk is het niet,dus plakken maar met dat veiligheidsfolie.

Bewolkt, af en toe een flauw zonnetje.
Gisteren had Remco vrij genomen om te kunnen klussen. En er schijnt een boel geklust te moeten worden.De spiegels, die in de binnenbak hangen zijn van de muur gehaald. Er wordt, als ik het zo uit de verte zie, een stuk hout aan de achterkant geplakt. Ik geloof eigenlijk niet, dat dat wat gaat helpen om er beter in te kunnen kijken."Dat is ook de bedoeling niet,"zei Sjonie, mijn verre buurvrouw."" Ik heb gehoord, dat ze zeiden dat die spiegels nu niet meer in stukken kunnen vallen als ze door iets of iemand geraakt worden, maar gewoon in scherven op dat hout blijven plakken. "Is dat dan wel eens gebeurd ?"vroeg Match nieuwsgierig."Welnee joh "zei Melli, de kans dat dat gebeurt is ongeveer net zo groot als dat ze hier een volle kruiwagen met brokken voor onze neus zetten met onze deuren wijd open en dat ze dan gewoon weg gaan. Maar ja, regels zijn regels en ze hebben bedacht, dat dit er een is.Zo werkt dat nu een keer als je een veiligheidscertificaat hebt en dat wilt houden. Het zij zo.
 

Precies herzelfde weer als gisteren.
Ik keek vanmorgen mijn ogen uit naar Nushky. Die huppelde vrolijk voorbij ...met allebei zijn ogen gewoon open.Hij vertelde, dat het dierenartsmens hem een spuitje had gegeven met iets, dat ze antihistamine noemen en ziedaar.Het wonder geschiedde.Het oog was in een ogenblik weer normaal. Het kostte wat, maar dan heb je ook wat ! Iedereen blij.