Het Dagboek

Wisselend bewolkt, 20 graden.
Hallo, ik ben Marnix en woon in de nieuwe stal naast Jess en tegenover Bobby en Okkie in de duobox. Ik zag, dat ons paardenrolhok tevoorschijn werd gehaald en dat Unpie er naar binnen wandelde. Ik ben benieuwd waar hij nu weer naar toe moet.

Zwaar bewolkt, beetje regen. 19 graden.
Tot mijn verbazing zag ik Sadique langs komen. En dat op zondag. Maar hij vertelde, dat zijn eigen mensen 3 weken naar ergens anders toe zijn en dat hij daarom die tijd gewoon hier blijft. Hij kon er niet mee zitten zei hij, want hij vind allebei zijn woonplaatsen prima plekken.
De week is weer om en ik geef de pen aan Marnix.

Zwaar bewolkt, wel weinigt wind, maar nog steeds erg fris.
De activiteitencommissie had vandaag een barbecue georganiseerd voor de rijmensen. Best beetje pech, dat het niet echt zomers was. Maar ook met een jas aan was het, zo te zien,goed eten en drinken op het grasveldje bij de kantine. Stinken deed het wel, maar dat zal wel aan mij liggen.

Wisselend bewolkt, meestal droog, maar erg fris. Niet meer dan 14 graden.
Vanmorgen had Marnix toch een raar verhaal.Hij stond op de spuitplaats en zei "jullie raden nooit waar ik op sta." Tico keek naar hem en zei,"volgens mij sta je op je voeten met je ijzers op de rubbervloer van de spuitplaats. Ik kan er niets anders van maken." Maar Marnix zei "Dat is niet goed. Ik sta namelijk op een taart." En hoe Tico ook keek, die zag nergens een taart in de spuitplaats onder de voeten van Marnix. Toen zei Jess ook nog..." ik sta ook op die taart..."En toen viel het kwartje. Het bleek , dat de mensen van de gastpaarden met zijn allen een grote taart hadden gekocht voor onze mensen met behalve de foto's van de paarden een leuke tekst. Lees zelf maar. Ik hoorde, dat de taart erg werd gewaardeerd en ook erg lekker was.

Wisselend bewolkt, 's Middags dikke bui en daarna stralende zon.
Theo heeft ook dit jaar weer eer van zijn werk met de zonnebloemen langs het hek. Ze staan er ,net zoals de laatse 40 jaar, weer stralend bij. Wel grappig, dat hij duidelijk een voorloper is. Je ziet tenminste tegenwoordig heel veel navolging langs de randen van tuinen en weilanden. Goed voor de insecten en leuk om te zien.

Licht bewolkt, 19 graden.
Je kunt merken , dat de normale tijden stukje bij beetje weer terugkeren. De coronamonstertjes zijn kennelijk op de terugtocht en de vakanties zijn voorbij.
Vanavond was er tenminste voor het eerst in een hele tijd weer hondenschool in de binnenbak.En dat is dan voor ons meestal een vrije avond.

Licht bewolkt, droog en geen wind.
Toen ik vanmorgen de hoek om kwam op weg naar de wei kon ik mijn ogen haast niet geloven. Gisteren stonden de tenten en de caravan er nog en nu is als bij toverslag alles verdwenen. Dat is weer een heel ander gezicht en dat is even wennen. Het lijkt me toch best veel werk om dat hele kampeerdorp zo snel zo op te ruimen, dat er echt helemaal niets meer  herinnert aan hoe het er een dag van tevoren nog uitzag. Dat moeten ze dus gisterenavond hebben gedaan in de gauwigheid.
Pjotr, die uitzicht heeft op de kampeerplek vertelde, dat de vrijwilligersmensen, die alles hadden opgebouwd gisterenavond even waren langsgekomen en ervoor hadden gezorgd, dat alles in een vloek en een zucht ook weer verdwenen is. Goed werk mensen... Wel fijn, dat we ons weidje weer hebben teruggekregen. De kale plek van de tent zal wel weer volgroeien.

Wisselend bewolkt, veel wind en 23 graden.
Ik heet Trofee en woon in de nieuwe stal helemaal achteraan in de laatste box links. Naast mij staat Tarius en tegenover mij Valeri en Jack.
Het was vanmorgen vreemd stil vonden wij allemaal. Maar dat kwam natuurlijk, omdat er geen rijkinderen met aanhang verschenen, die verheugd alle kanten op liepen om met ons kennis te maken en te leren waar alles was. Spuitplaatsen,wc's
Enz.enz.
De zomer is dus voorbij. Jammer ! Het was weer heel gezellig met al die rijkinderen, die niet weg gingen als ze gereden hadden ,maar gewoon bleven slapen.

Wisselend bewolkt. Veel wind, 17 graden. Later buien.
Vanmorgen was het veel drukker dan anders op de zondagmorgen. Het was kennelijk een familie uitje en zodoende waren 7 volwassenen bezig om de eerste beginselen van het rijden te ervaren. Ze zaten twee aan twee aan de longe en ze hebben allemaal kunnen ontdekken, dat het leren lichtrijden in draf als je je aan het zadel kunt vasthouden en je niet ook bezig hoeft te houden met het tempo en de richting waarin wij moeten gaan,best snel is op te pakken. En echt, dat zit meteen een stuk gemakkelijker en voor onze rug is het ook veel fijner.
Er waren ook twee kinderen bij . Een van 6 en een van ruim 2 jaar en die waren net zo enthousiast bezig als de rest van de familie. Die van 6 kan ook al een beetje lichtrijden. en het piepkleine kind van 2 heeft eerst "geholpen" om Amber op te zadelen en zat alleen maar te stralen toen ze op Amber mocht rondrijden. Uiteraard wel met een vasthoudmens.
De weekis weer om en ik geef de pen aan Trofee.

Eerst droog en zon, daarna buien en 's nachts weer eens heel veel water.
De laatste kampkinderen zijn naar huis en mijn taak om te vertellen wat ze zoal aan het doen waren is dus afgelopen. Maar ik zal zo aardig zijn om deze week toch nog even af te maken.
Ik hoorde toevallig, dat Theo vandaag  jarig is. En dat voor de 91ste keer. Dat doet voorlopig niemand in de buurt hem na. Hij wilde er helemaal niets aan doen en heeft het dus aan niemand hier verteld. Maar ik zeg het lekker toch...