In september 2006 hebben de medewerkers (de paarden en pony’s) van manege Stal de Eik bedacht, dat het leuk zou zijn om jullie door een dagboek op de hoogte te houden van wat hier dagelijks zoal gebeurt. Voor diegenen die nu pas voor het eerst dit dagboek gaan lezen is het handig om eerst het volgende stukje te lezen, omdat je dan weet wie er hier allemaal rondlopen en in welke functie.
Sandra en Ingrid zijn de eigenaren. Sandra, haar man Remco en zoon Bart wonen in het ene stuk van de boerderij en Ingrid, haar moeder woont in het andere gedeelte met haar man Theo. Verder zijn er Margriet, Lisa, Kira, Arjen. Hans en Janet. Er is er altijd wel één op het terrein aanwezig. Zij doen alle werkjes die hier gedaan moeten worden van het uitmesten van de stallen, het geven van de rijlessen (gediplomeerd uiteraard) en het rijden van de paarden die hier in training staan. Ditzelfde geldt natuurlijk ook voor Sandra en Ingrid. Verder is er meestal wel een stagiaire en lopen er op de manege twee katten (Tijger & Snoetje) en een hond (Lisa)
Wij, de paarden en pony’s van Stal de Eik, hopen iedereen die hier niet dagelijks komt, of kan komen, op de hoogte te kunnen houden van onze belevenissen en gebeurtenissen op dit leuke bedrijf.
Zaterdag 12 april 2025
Hele dag zo0n, 23 graden.
Ik hoorde, dat er over een paar weken weer een vakantie is. En dat betekent natuurlijk ook , dat er dan weer kampdagen zijn. Op dinsdag 29 april en vrijdag 2 mei om precies te zijn. Leuk, leuk…Wij medewerkers vinden het altijd super om zo’n hele dag allemaal verschillende dingen te doen met een stel rijkinderen, die gewoon een groot deel van de dag hier zijn en alle tijd voor ons hebben.
Vrijdag 11 april 2025
Hele dag zon. 22 graden.
Toen een van de rijmensen vanmorgen hoorde, dat ze ruim 3 1/2 maand nadat Valerie geblesseerd was geraakt , als eerste weer aan het werk zou mogen met haar favoriete paard, kreeg ze de glimlach niet meer van haar gezicht. Iedereen hier, mensen en paarden, zijn er ook heel blij mee. Vooral ,omdat het in het begin heel onwaarschijnlijk leek, dat het zo goed zou gaan aflopen.
Donderdag 10 april 2025
Hele dag zon, 20 graden.
Vanmorgen was er weer een groep mensen, die niet of alleen maar heel erg weinig kunnen zien, aan komen lopen. En ze hadden er zoals altijd geen enkel idee van wat ze hier zouden gaan doen in het kader van een weekje dingen doen , die ook voor mensen die wel goed kunnen zien , een dingetje zijn. Ik hoorde tenminste een van de mensen hier zeggen, dat ze voor geen goud van een toren zou gaan abseilen en die mensen schijnen dat soort dingen dus toch wel te doen.
Op een paard rijden vinden de meesten , als ze eerst fatsoenlijk kennis met ons hebben gemaakt door uitgebreid te voelen hoe we er ongeveer uit zien, een fijne ervaring. En wij vinden het ook altijd leuk om mee te mogen doen.
Woensdag 9 April 2025
Hele dag zon, weinig wind, 8 graden.
Ik kwam Arie tegen en zij vertelde triomfantelijk, dat ze een hulpmens lekker voor de gek had gehouden. Ze had gemerkt, dat het mens ,dat in de grote stal aan het uitmesten was, de box deur niet goed achter zich dicht had gedaan. Maar ze heeft gewacht totdat dat mens was verdwenen naar de kantine om koffie te drinken. Toen heeft ze die deur open geduwd en is in de box van buurman Baci, die niet thuis was ,gauw begonnen om, voordat er weer iemand terug zou komen, zo veel mogelijk van zijn hooi op te eten. En lekker dat dat was….
Dinsdag 8 april 2025
Hele dag zon, 13 graden en ’s nachts alweer ietsje onder nul.
Wat zou het fijn zijn als er nu eindelijk weer eens flink wat regen zou vallen. Er zit helemaal geen groei in ons gras. Vanuit de buitenbak zag ik, dat onze mensen dan kennelijk toch maar hebben besloten om te beginnen zelf de weiden te besproeien. Hans was tenminste druk bezig om de sproeiers en waterslangen weer aan te sluiten. Dat is na de winter altijd een heel gedoe. Vervelend ,dat het moet, maar ook fijn, dat het wel kan. Of niet soms…
Maandag 7 april 2025
Hele dag zon, 12 graden, veel wind en ’s nachts min 1.
Hoi, hoi, daar ben ik , Calimero, alweer aan de beurt om een weekje ons dagboek te schrijven. Het lijkt net of de tijd hier vliegt, maar wij vliegen vrolijk mee.
Ik woon al best lang in de sterstal naast Toet en tegenover Minka en Unpie.
Gisteren was er die wedstrijd en in het vuur van de (wed)strijd hebben we helemaal vergeten om te vertellen, dat Match jarig was. En hij heeft nog wel zo lekker getrakteerd op appels en wortels. In ieder geval nog heel hartelijk gefeliciteerd met je 16e verjaardag.
Zondag 6 april 2025
Hele dag zon, veel wind en maar 12 graden.
Vanmorgen waren de rijkinderen, die mee gingen doen aan de dressuurwedstrijd al vroeg hier om ons alvast te poetsen en in te vlechten.
Het was weer een gezellige dag en iedereen heeft weer erg zijn best gedaan om het beste beentje voor te zetten. Ik hoorde, dat het jurymens weer heel tevreden was over de geleverde prestaties en daar zijn wij medewerkers best trots op.
De week is weer om en ik geef de pen aan Calimero
Zaterdag 5 april 2025
Hele dag zon en minder warm. Hooguit 16 graden.
Eind van de morgen kwam er een groepje onbekende mensen het plein op met een van hen gehuld in een soort sinterklaaspak. We stonden allemaal verbaasd te kijken wat die nu weer kwamen doen, Maar Tommy ,die tevoorschijn werd gehaald en op wie de man in het rare pak mocht gaan zitten, wist het natuurlijk wel weer. Als het gaat om een wit paard is hij altijd aan de beurt en hij vindt dat erg leuk. Dat komt dus goed uit. Het was een vrijgezellenfeest, waarbij de bruidegom allerlei gekke dingen moest gaan doen waar hij niets vanaf wist. Bij ons hoefde hij alleen maar een rondje over het plein te maken op Tommy. De prins op het witte paard. Hij heeft het gelukkig overleefd en kon zo door naar het volgende evenement.
Vrijdag 4 april 2025
Hele dag zon en 20 graden.
Ik hoorde , dat er zondag weer een wedstrijd is. De derde van de wintercompetitie. Ik mag gelukkig ook weer meedoen en dat vind ik altijd heel leuk. Lekker helemaal alleen in de bak aan het werk en niemand , die je in de weg loopt. Ook wel eens fijn.
Donderdag 3 april 2025
Hele dag zon en 20 graden.
Amber heeft al een poos last van erg pijnlijke voeten. Ze schijnen dat hoefbevangenheid te noemen. Het schijnt een soort ontsteking te zijn in dat wat het botje ,dat midden in de hoef zit op de plaats moet houden. Zo’n ontsteking zorgt dat dat botje gaat kantelen of zoiets. Volgens de foto’s, die het dierenartsmens heeft gemaakt is dat nog niet gebeurd en dat willen ze natuurlijk graag zo houden. Ze mag nu zo min mogelijk suiker naar binnen krijgen .Zielig he !! Dat is nu net altijd het lekkerste. Maar wat moet dat moet. Onze mensen hebben inmiddels zelfs hooi voor haar op de kop getikt, waar bewezen heel weinig suiker in zit. Pijnloos lopen lijkt me belangrijker dan lekker smikkelen. En het lijkt er op, dat er verbetering is. Ze kon eerst helemaal niet van de plek komen en nu scharrelt ze alweer wat rond in de binnenbak En zelfs als de mensen even niet opletten en de deur niet achter zich dicht doen, omdat ze dachten, dat ze toch niet zo gauw naar buiten zou kunnen lopen, buiten de binnenbak.
