In september 2006 hebben de medewerkers (de paarden en pony’s) van manege Stal de Eik bedacht, dat het leuk zou zijn om jullie door een dagboek op de hoogte te houden van wat hier dagelijks zoal gebeurt. Voor diegenen die nu pas voor het eerst dit dagboek gaan lezen is het handig om eerst het volgende stukje te lezen, omdat je dan weet wie er hier allemaal rondlopen en in welke functie.

Sandra en Ingrid zijn de eigenaren. Sandra, haar man Remco en zoon Bart wonen in het ene stuk van de boerderij en Ingrid, haar moeder woont in het andere gedeelte met haar man Theo. Verder zijn er Margriet, Lisa, Kira, Arjen. Hans en Janet. Er is er altijd wel één op het terrein aanwezig. Zij doen alle werkjes die hier gedaan moeten worden van het uitmesten van de stallen, het geven van de rijlessen (gediplomeerd uiteraard) en het rijden van de paarden die hier in training staan. Ditzelfde geldt natuurlijk ook voor Sandra en Ingrid.  Verder is er meestal wel een stagiaire en lopen er op de manege twee katten (Tijger & Snoetje) en een hond (Lisa)

Wij, de paarden en pony’s van Stal de Eik, hopen iedereen die hier niet dagelijks komt, of kan komen, op de hoogte te kunnen houden van onze belevenissen en gebeurtenissen op dit leuke bedrijf.

Zaterdag 1 februari 2025

’s Morgens was de grond overal wit, maar de zon kwam al gauw door, zodat we toch nog in de paddocks konden.
Kennelijk hadden we het hooi alweer op, want er kwam later in de middag weer een lading hooibalen aan en dit keer een heleboel tegelijk.. Wat een mazzel, dat deze hooibrengmensen al meer dan 25 jaar hier komen en dan ook nog al die jaren helemaal zelf ervoor zorgen, dat die loeizware balen netje worden opgestapeld op de goede plek. Alleen al het naar binnen prutsen van dat grote vrachtrolhok is een kunst op zichzelf. Okkie vertelde,dat deze mensen toen ze hier pas kwamen bij het naar binnen rijden ook wel eens iets raakten, dat daar niet tegen kon. Maar al doende leert men en het gaat al heel wat jaartjes helemaal goed.

Vrijdag 31 januari 2025

Soms wolken en soms zon. Net boven nul.
Ik zag vandaag, dat Valerie wat mocht rondlummelen op het beetje gras aan de rand van het plein. Op het verband rond haar been na zag je helemaal niets vreemds aan haar gangwerk. Iedereen hier is een beetje in spanning naar hoe het zal gaan als ze voor het eerst weer een drafje zal maken. Zal ze ook dan niet kreupel zijn ? Als dat zo zou zijn denk ik , dat hier de vlag uit zal gaan.
Nog even geduld heb ik begrepen.

Donderdag 30 januari 2025

Een groot deel van de dag regen. Niet erg veel, maar wel aan een stuk door. 8 graden.
Jones mocht vandaag tussen de lessen door een poosje spelen in de binnenbak .Maar hij heeft zijn tijd slecht gebruikt. In plaats van lekker uitgebreid te gaan rollen en rennen, heeft hij zich alleen bezig gehouden met het omgooien van alles wat er op de rand van de bak stond. Nou ja, er zijn erger dingen.

Woensdag 29 januari 2025

Hele dag droog, maar wel bewolkt.
Er schijnt op het ogenblik een zogenaamde griepepidemie te zijn. Dat wil zeggen, dat er veel mensen thuis zijn en /of in bed liggen met koorts die erg hoesten en snotteren. En besmettelijk zijn ze dan ook nog.
Toet zei ,dat het net zoiets lijkt als droes Dat is ook een heel besmettelijke hoest en snotter paarden ziekte, die Toet zelf en een boel paarden en pony’s hier een paar jaar geleden ook gehad hebben. “Maar “…zei Toet, “als je het , net zoals ik, goed te pakken hebt, wordt je er mooi slank van. Je lust dan namelijk dagen lang geen eten.” En zo heeft dan ieder nadeel ook weer een voordeel. Misschien geldt dat ook voor die mensen.

Dinsdag 28 januari 2025

Zwaar bewolkt, veel wind. Overdag droog en ’s avonds en ’s nachts heel erg veel regen.
Ik heb gisteren nog vergeten te vertellen , dat het dierenartsmens niet alleen voor mij was gekomen, maar ook voor Valerie.Ze heeft het verband van haar been er af gehaald en iedereen was blij met wat er tevoorschijn kwam. De wond , die door onze mensen geregeld is ingesmeerd met een spul, waar wild vlees een hekel aan heeft ,ziet er al heel wat beter uit en het wandelen iedere dag gaat nog steeds probleemloos zonder te hinke pinken. Valerie zegt ook zelf, dat het allemaal goed voelt. Wordt vervolgd.

Maandag 27 januari 2025

Eerst zon, later wolken en veel wind. 7 graden.
Ik ben Unpie en ik woon in de sterstal naast Minka en tegenover Toet en Calimero.
Om maar met de deur in huis te vallen. Ik had het vanmorgen helemaal niet naar mijn zin en dat is zacht uitgedrukt. Om de een of andere reden kreeg iedereen hier gewoon eten en ik…kreeg niets. Helemaal niets. Zelfs niet een piep klein hapje hooi. Het voermens had me dus gewoon vergeten. Komt ze even later met de tweede gang, de nog lekkerdere brokjes. En raadt eens wat…weer niks. Echt gemeen !!! Maar ja , er is hier helaas geen zelfbediening. Ik moest dus wachten totdat ze ophield met die ongein. Maar toen verscheen opeens een van de dierenartsmensen om de hoek en ik kreeg een donkerbruin vermoeden , dat ze voor mij kwam. En ja hoor, Ze stapte mijn box in en voordat ik het in de gaten had , prikte zij mij lek.

Het bloed stroomde met een vaart in een paar buisjes en weg was ze weer. Ik heb geen idee waar dat nu weer goed voor was. Voor zover ik weet ben ik niet ziek of zo. Maar het schijnt iets te maken te hebben met dat ze willen weten of ik wel of niet ziek zou kunnen worden. En dat schijnen ze te kunnen zien in dat bloed. Ik snap er nog helemaal niets van. Maar als ik weet waar het om gaat zal ik het jullie vertellen. Niemand is tenslotte te oud om te leren.

Zondag 26 januari 2025

Eerst droog ,later bewolkt en veel wind.
Zarita en ik hebben een lekkere bosrit gemaakt en de meeste mensen van de andere gastpaarden hebben ook wel wat met hen gedaan.
En weet je wat ? Het mens van Jack was jarig en hij moest natuurlijk de verjaardagshoed op hebben toen hij trakteerde en werd toegezongen. Ook namens ons allen heel hartelijk gefeliciteerd.
De week is weer om en ik geef de pen aan Unpie.

Zaterdag 25 januari 2025

Wisselend bewolkt, geen wind. Druilerig.
Er schijnt weer een vakantie op komst te zijn. De zogenaamde voorjaarsvakantie. Dan zijn er natuurlijk ook weer kampdagen. Dit keer op dinsdag 18 februari en vrijdag 21 februari. De medewerkers hopen, dat er veel rijkinderen een dagje met hen komen doorbrengen. ” Altijd leuk ” zeiden overburen Okkie en Bobby in koor. “Rijles geven, spelletjes met ze doen en vaak ook een wedstrijdje. Voor ons allemaal een leuke manier om de dag door te brengen.” Ook wie niet hier rijdt mag meedoen. De inschrijflijst hangt in de kantine.

Vrijdag 24 januari 2025

Zwaar bewolkt, 7 graden.
Het weer is gelukkig nog steeds zo ,dat we allemaal iedere dag naar buiten kunnen in de paddocks. Maar sommigen van ons zijn zo dom, dat ze vlak naast het hekwerk gaan liggen om te rollen. En dan krijg je natuurlijk dat de planken kapot worden geslagen. Even verderop gaan liggen en je hebt nergens last van.

Donderdag 23 januari 2025

Eerst licht bewolkt, later zwaar bewolkt. 8 graden.
Hondje Lisa kwam langs wandelen en vertelde, dat ze heel tevreden was met zichzelf. Hoezo vroeg ik natuurlijk nieuwsgierig. Ze zei, dat ze daarnet lekker in haar eigen mandje lag te slapen toen Tijgertje weer eens kwam zeuren of ze er ook in mocht. En weet je wat ? Ze heeft over haar hart gestreken en heeft het voor dit keer goed gevonden. Er is natuurlijk plaats genoeg, maar als rechtmatig eigenaar van deze mand moet je het wel goed vinden. En tot nu toe was dat een brug te ver. Zo kan over je eigen schaduw heen springen je zelf een goed gevoel geven. Niet verkeerd toch. Win – win noemen de mensen dat.